Norweskie rozliczenie podatku
RODZAJE ROZLICZEŃ
Norwescy przedsiębiorcy i pracownicy mają obowiązek złożenia rocznego zeznania podatkowego. Rozliczając się z urzędem podatkowym można skorzystać z przysługujących ulg, które obniżają podstawę opodatkowania – odliczenie wskazanych kosztów wymaga dołączenia do złożonego w wyznaczonym terminie rozliczenia dokumentów, które będą potwierdzały konieczność ich poniesienia.
ROZLICZENIE ROCZNE – TERMINY
Skatteetaten wyznaczył terminy, w jakich należy złożyć roczne zeznanie podatkowe. Norwescy przedsiębiorcy mają czas do 31 maja, natomiast pracownicy do 30 kwietnia. Aby móc skorzystać z przysługujących odliczeń, konieczne jest zastosowanie się do obowiązujących terminów – w innym przypadku urząd automatycznie wyliczy należny podatek za podatnika, nie uwzględniając przy tym żadnych ulg, co wiąże się z tym, że wyliczenia urzędu przekroczą niezbędne minimum, a w związku z niezłożeniem rozliczenia w terminie, podatnik nie będzie miał możliwości odwołania się od wyniku rozliczenia.
Rozliczenie przez urząd poza brakiem ulg i możliwości złożenia klage oznacza także dłuższy czas oczekiwania na zwrot podatku (może zostać opóźniony do pół roku). W takiej sytuacji warto dostarczyć do właściwego urzędu podatkowego pismo uzasadniające opóźnienie w rozliczeniu.
Rozliczenie podatku za pomocą portalu internetowego Altinn.no jest korzystniejsze niż złożenie zeznania podatkowego bezpośrednio w urzędzie, ponieważ rozliczenia elektroniczne zazwyczaj rozpatrywane są jako pierwsze, a zwrot nadpłaconego podatku może być wypłacony już w czerwcu.
Skattemelding to wstępne rozliczenie wysyłane przez urząd, którego poprawność podatnik powinien zweryfikować – jeśli konieczne jest wprowadzenie zmian, można to zrobić na otrzymanym formularzu lub poprzez portal Altinn.
Rodzaje rozliczeń dokumenty
Prawidłowe rozliczenie z norweskim urzędem podatkowym wymaga zgromadzenia szeregu dokumentów potwierdzających uzyskane dochody, na podstawie których określana jest kwota podatku do zwrotu bądź zapłaty.
Do zeznania rocznego dołącza się kopie wskazanych dokumentów z podpisem oraz numerem personalnym podatnika. Kompletowanie dokumentów może być czasochłonne – czas oczekiwania na wydanie lub tłumaczenie wynosi czasem nawet kilka tygodni – dlatego warto zająć się tą kwestią z odpowiednim wyprzedzeniem.
Szczegółowe wymogi dotyczące dokumentów, które dołącza się do zeznania podatkowego są uzależnione od przysługujących ulg i związanych z nimi odliczeń, z których zamierza skorzystać podatnik. W norweskim zeznaniu podatkowym można odpisać m.in. koszty wynajmu mieszkania czy odsetki od zaciągniętego kredytu. Korzystając z ulg podatkowych trzeba pamiętać o konieczności przedstawienia dokumentów potwierdzających prawo do odliczeń, np.: rachunków za czynsz i prąd, biletów lotniczych czy opłat za przedszkole.
Sammenstiling, czyli zestawienie rocznych wynagrodzeń i zapłaconych rachunków, które w styczniu powinien otrzymać każdy pracownik. Pracodawca każdego miesiąca powinien przekazywać pracownikowi informacje dotyczące wysokości wynagrodzenia i potrąconego z tego tytułu podatku. Selvangivelse, czyli wstępne rozliczenie, które wysyła norweski urząd oraz årsoppgave, czyli wysyłaną przez bank informację o stanie konta podatnika.
ODWOŁANIE - KLAGE
W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości we wstępnym rozliczeniu wysyłanym przez Skatteetaten, osoba, która złożyła zeznanie w wyznaczonym terminie ma prawo do odwołania się od wyniku wyliczeń urzędu podatkowego.
Klage, czyli odwołanie powinno zostać złożone w ciągu sześciu tygodniu od dnia otrzymania pisma z urzędu – można to zrobić za pomocą portalu Altinn.no albo bezpośrednio we właściwym urzędzie podatkowym, który wystawił Skattemelding. Odwołanie złożone w wyznaczonym terminie powinno zostać rozpatrzone w ciągu trzech miesięcy.
Klage złożone przed upływem dwunastu miesięcy od dnia otrzymania wstępnego rozliczenia (Skattemelding) zazwyczaj rozpatrywane są pozytywnie, jednak po upływie tego czasu urząd podatkowy nie ma obowiązku rozpatrywania wniosku – wpływ na decyzję Skatteetaten mają głównie okoliczności, przez które klage zostało złożone z opóźnieniem oraz rodzaj wykazanego błędu wraz z argumentacją podatnika. Kluczowe jest złożenie klage z poprawnie udokumentowanymi zmianami, które nie będą pozostawiały wątpliwości co do zasadności odwołania się od wcześniejszych wyliczeń.
Błędnie naliczony podatek należy opłacić! Nieopłacenie należności wiąże się z naliczeniem odsetek za okres oczekiwania na decyzję urzędu w sprawie odwołania. Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony na korzyść podatnika, urząd ponownie wystawi rozliczenie i zwróci nadpłacony podatek.
KILDESKATT
Kildeskatt jest to forma opodatkowania, która polega na opodatkowaniu arbeidsinntekt, czyli dochodów z tytułu pracy pracowników zagranicznych. Kildeskatt wynosi 25% z wynagrodzenia uzyskanego na terenie Norwegii (w tym 8,2% Trygdeavgift).
Płatnikiem podatku jest norweski pracodawca, który wypłacając pracownikowi wynagrodzenie automatycznie potrąca 25% podatku odprowadzanego do urzędu.
W przypadku Kildeskatt nie ma obowiązku składania rozliczenia rocznego, co z kolei oznacza brak możliwości dokonania jakichkolwiek odliczeń. Rozliczając się za pomocą Kildeskatt można odzyskać zwrot podatku po złożeniu w urzędzie podatkowym odpowiedniego formularza.
Kildeskatt nie dotyczy:
– pracowników prowadzących własną działalność gospodarczą,
– marynarzy,
– pracowników o dochodach wyższych niż 639 750 NOK w 2020 roku,
– osób o dochodach z tytułu pensji państwowej, wynajmu ruchomości i nieruchomości, prowadzenia działalności gospodarczej, dochodów uzyskanych na norweskich statkach poza granicami Norwegii, dochodów uzyskanych na norweskim szelfie kontynentalnym, dochodów podlegających norweskiemu Trygdeavgift, nieopodatkowanych dochodów wg umów podatkowych. Prowadzenie spółki akcyjnej oznacza odrębność majątku akcjonariuszy od majątku firmy – zobowiązania Aksjeselskap ściągane są jedynie do wysokości kapitału zakładowego spółki.
ULGA DLA RYBAKÓW I MARYNARZY
ROZLICZENIE ZWYKŁE
Rozliczenie zwykłe w Norwegii dotyczy osób, które nie mają możliwości skorzystania z innych odliczeń.
Wymagane dokumenty:
– zestawienie rocznych wynagrodzeń i zapłaconych wydatków (Sammenstilling),
– wstępnie rozliczone zeznanie (Skattemelding),
– informacja o stanie konta (årsoppgave),
– potwierdzenie ze szkoły/przedszkola,
– potwierdzenie z banku/instytucji, w której zaciągnięto kredyty,
– potwierdzenie z instytucji, w której posiada się papiery wartościowe, depozyt.
STATUS PENDLER
Status Pendler mogą uzyskać osoby, które pracując lub prowadząc działalność na terenie Norwegii regularnie (minimum raz w roku) odwiedzają rodzinę w kraju ojczystym.
Według norweskich przepisów rodzina to:
– współmałżonek oraz dzieci (w przypadku osób w związkach małżeńskich),
– rodzice (w przypadku osób, które nie ukończyły 21 roku życia).
Wymagane dokumenty:
– zestawienie rocznych wynagrodzeń i zapłaconych rachunków (Sammenstilling),
– wstępnie rozliczone zeznanie (Skattemelding),
– informacja o stanie konta (årsoppgave),
– zaświadczenie o zameldowaniu w Polsce,
– zaświadczenie o zameldowaniu w Norwegii,
– akt własności lokalu w Polsce albo umowa wynajmu,
– akt ślubu (osoby w związkach małżeńskich),
– akt urodzenia dzieci (osoby posiadające dzieci),
– potwierdzenia podróży (bilety, opłaty za przejazd przez bramki),
– umowa najmu mieszkania w Norwegii (z wyszczególnionym metrażem),
– rachunki za czynsz,
– rachunki za prąd.
Niektóre dokumenty (akt ślubu, akty urodzenia dzieci) należy przetłumaczyć na język angielski lub norweski – ważność tłumaczeń przysięgłych wynosi dwa miesiące.
Jeśli spełniają określone warunki, o przyznanie statusu Pendler mogą ubiegać się również osoby samotne. W takiej sytuacji należy udokumentować posiadanie dwóch gospodarstw domowych: adresu stałego zamieszkania w Polsce oraz mieszkania w Norwegii (o powierzchni nieprzekraczającej 30 m2 na osobę).
STANDARDFRADRAG
Standardfradrag (ulga 10%) to ulga podatkowa, która umożliwia odliczenie 10% podatku od dochodów z tytułu zatrudnienia. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 40 000 NOK.
Wymagane dokumenty:
– zestawienie rocznych wynagrodzeń i zapłaconych rachunków (Sammenstiling),
– wstępnie rozliczone zeznanie (Selvangivelse),
– informacja o stanie konta (årsoppgave).
W 2019 roku w Norwegii został wprowadzony nowy system podatkowy dla pracowników zagranicznych – PAYE, który ma zastąpić dotychczasową ulgę 10%. Ze Standardfradrag ostatni raz można skorzystać w tym roku.